Zbiór opowieści Wiesława Adamczyka oraz Barbary Dominiczak o ludziach, którzy w dzieciństwie przeżyli deportację w głąb Związku Radzieckiego. prowadzili oni zeszyty, pamiętniki z rysunkami i wpisami innych tułaczych polskich dzieci, rozproszonych od Iranu po Meksyk. Przez lata przypominały o ukochanym kraju dzieciństwa, pozwalając zachować polską tożsamość. Książka wzbogacona ilustracjami z owych pamiętników daje poruszające świadectwo ludzkiej solidarności i przyjaźni nawet w nieludzkich warunkach na nieludzkiej ziemi. Obrazu dopełniają historie samego kolekcjonera owych pamiętników, Wiesława Adamczyka, oraz jego siostry pióra Ewy Ledóchowicz. To swoisty hołd złożony wszystkim, którzy podobnie jak Adamczyk utracili dziecięcą niewinność, zmagając się z rozpaczą, tęsknotą, bólem i niejednokrotnie śmiercią najbliższych.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Książka opowiada historię największej, najdroższej i najbardziej brutalnej wojny w dziejach ludzkości. Związek Radziecki toczył ją z hitlerowskimi Niemcami przez 1418 dni - od 22 czerwca 1941 roku do 9 maja 1945 roku - na froncie długości 3200 km rozciągającym się od koła podbiegunowego po Kaukaz. Obecnie szacuje się, że po stronie Związku Radzieckiego w latach 1941-1945 zginęło 27 milionów osób, zarówno wśród wojskowych, jak i ludności cywilnej. To niemal połowa wszystkich ofiar II wojny światowej. Wielka Wojna Ojczyźniana (wraz z kampanią w Mandżurii jako jej ostatnim rozdziałem) w historii świata była nie tylko największym konfliktem lądowym, ze znaczącym udziałem lotnictwa, ale również konfliktem, który przypieczętował zniszczenie nazistowskich Niemiec. Jej wynik decydował o historii świata przez następne pół wieku.
UWAGI:
Bibliogr. s. [880]-899. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
